DE DORPSKERK VAN NOORDWOLDE

is een romano-gotische kerk met een rechtgesloten koor en stamt uit de 13e eeuw. De oorspronkelijk Rooms-Katholieke kerk werd na de Reductie van Groningen in 1594 protestant. In 1621 werd het gebouw gerestaureerd, waarbij de bouwvallig geworden gewelven werden afgebroken. Er werden steunberen geplaatst en er kwamen spitsboogvensters.

Het kerkgebouw wordt sinds 1639 gedomineerd door een gotische kerktoren met een opvallende ui-vormige torenspits, “Siepel”.  Als verbinding tussen de kerk en de toren kwam er een travee. Tezelfdertijd kreeg de kerk een hoger dak en een tongewelf.

In 2007 restaureerde men het orgel.

Dit instrument werd vermoedelijk in de jaren

vijftig van de 17de eeuw gebouwd door Hendrick Huisz.

In 1802 realiseerde Heinrich Hermann Freytag

een nieuw tweeklaviers orgel met zelfstandig pedaal in de bestaande kast met gebruikmaking van een groot deel van het oorspronkelijke pijpwerk. Nicolaas Anthonie Lohmann bracht in 1833 aanzienlijke wijzigingen aan.

DE MIDDELEEUWSE DORPSKERK VAN ZUIDWOLDE

is een van de oudste kerken in de provincie Groningen. Zuidwolde vermoedelijk al vroeg welvarend, want de gemeenschap kon al in de elfde eeuw een kerk en een toren laten bouwen van tufsteen.  

De romaanse kenmerken zijn vooral te zien in de toren. Zo zijn er nissen te zien in verschillende afmetingen. Aan het schip is hiervan weinig meer te zien. Dit komt onder andere door de grote spitsboogramen en de bepleistering. Ook is het romano-gotische koor in 1854 weggebroken om plaats te maken voor het Boterdiep. Omdat er steeds meer verkeer langs het Boterdiep kwam, moest de trekweg worden verbreed. Het koor stond in de weg en is afgebroken. Het huidige orgel werd gebouwd in 1817 door de firma Lohman. In 1834-1835 voegde Gerhard Willem Lohman een bovenwerk toe en in 1895 werd het door Jan Doornbos gemoderniseerd.